انواع ضربات بوکس در موای تای
Cross) boxing) یا straight punch
Hook
Swing
Spinning Backfist
Uppercut
Cobra - Super Man - Flying




انواع ضربات آرنج در موای تای
Elbow Slash
Horizontal Elbow
Uppercut Elbow
Forward Elbow Thrust
Reverse Horizontal Elbow
Spinning Elbow
Elbow Chop
Double Elbow Chop
Mid-Air Elbow Strike


انواع ضربات پا در موای تای
Straight Kick
Roundhouse Kick
Diagonal Kick
Half-Shin, Half-Knee Kick
Spinning Heel Kick
Down Roundhouse Kick
Axe Heel Kick
Jump Kick
Step-Up Kick


انواع ضربات زانو در موای تای
Straight Knee Strike
Diagonal Knee Strike
Curving Knee Strike
Horizontal Knee Strike
Knee Slap
Knee Bomb
Flying Knee
Step-Up Knee Strike


انواع هل دادن (فشار دادن) با پا در موای تای
Straight Foot-Thrust
Sideways Foot-Thrust
Reverse Foot-Thrust
Slapping Foot-Thrust
Jumping Foot-Thrust
موای تای به معنای مشت‌زنی تایلندی است و به همین جهت تای بوکس نیز خوانده می‌شود. این رشته ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند، برمه، کامبوج و مالزی می‌باشد به همین جهت یک هنر دفاع شخصی سنتی است. ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است



این هنر رزمی با بوکس متفاوت است زیرا در مبارزه آن، پاها، آرنج ها، زانوان و همچنین ضربات مشت به یک اندازه به کار می روند. بنابراین آن را می توان به نوعی یک هنر رزمی آزاد به شمار آورد. در یک رقابت تای بوکسینگ، پنج راند سه دقیقه ای وجود دارد که بین هر کدام از آنها دو دقیقه استراحت گذاشته می شود که مبارزات آن در رینگ برگزار می‌شود و از سوی بسیاری به عنوان خشن‌ترین ورزش رزمی یاد می‌شود.

تکنیک‌های مشت در موای تای شباهت زیادی به بوکس غربی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساواته نزدیک ساخته‌است. به دلیل این شباهت‌ها بسیاری از ورزشکاران موای تای در مسابقات کیک بوکسینگ، کی ۱، و سانشو نیز شرکت می‌کنند.

می توان گفت که ریشه تای بوکسینگ را می توان در فرامین بودا هم پیدا کرد. آئینRam Muag یک آئین سنتی و روحی است که در آن اصول انجام نزد و قربانی برای خدایان، احترام به والدین و آموزگاران، دوست داشتن دیگران، شاه و وطن اجرا می شود. در این آئین و همچنین در هنگام مبارزات موسیقی نواخته می شود که البته اخیراً فنون بوکس غربی نیز به تکنیک های موای تای راه پیدا کرده و متدهای آموزشی و تاکتیک های موی تای تحت تأثیر فنون غربی قرار گرفته اند.

در پنجاه سال اخیر، موی تای شهرت بیشتری پیدا کرده و دستکش های مخصوص، وزن کشی و راندهای سه دقیقه ای در این مسابقات لحاظ می شود. به خاطر طبیعت خشن تر و تکنیک های زیباتر و موی تای، مبارزان این هنر رزمی از احترام بیشتری در بین طرفداران رشته های رزمی برخوردار هستند.

اسرار لگدهای کشنده ی موی‌تای

شما می‌توانید صدای تخریب ناشی از لگد قدرتی موی‌تای را بشنوید، حتی اگر واقعاً نبینید که استخوان پای لگدزننده به هدف برخورد نماید. اغلب متخصصان، این ضربه را به‌عنوان قدرتمندترین لگد در هنرهای رزمی رده‌بندی می‌کنند. نه به خاطر افسانه‌هائی درباره این‌که چگونه این ضربه دختان را می‌شکند و نیروهای فولادی را خم می‌کند. بلکه به خاطر تخریبی که هنگام اصابت بر قفسه سینه یک حریف ایجاد می‌نماید.
یودسانکلای فایرتکس یک استاد لگد قدرتی موی‌تای است، یک صاحب عنوان شورای بوکس جهانی در رده میان‌وزن و قهرمان استادیوم لومپینی که مبارزانی از ژاپن، ایران، آلمان، فرانسه، آمریکا، استرالیا و تایلند را ناک‌اوت کرده است. او قبول کرد تا اسرار لگد خود را با خوانندگان ما در میان بگذارد. پیش از این‌که بررسی روش‌های او را آغاز کنید باید بدانید که او یک مبارز چپ پا است، به این معنی که از پای چپش برای لگد قدرتی استفاده می‌کند. اگر شما یک مبارز راست پا هستید، وقتی روش‌های توضیح داده شده در این‌جا را می‌خوانید، خیلی راحت جای لغات راست و چپ را باهم عوض کنید.
● ۱۱ اصل قدرت
طبق نظر فایرتکس، ۱۱ اصل برای اجرای قدرتی این ضربه وجود دارد:
▪ از گام نقطه محوری استفاده کنید
پیش از آن‌که لگد بزنید، پای راست (جلو) شما یک گام به جلو و باز مختصر به راست برمی‌دارد. اطمینان حاصل کنید که این حرکت شما را به سمت حریف می‌برد. گام برداشتن را آن‌قدر تمرین کنید تا نقطه محوری اعضاء خود را بیابید. زیرا تنها پس از آن است که قادر خواهید بود تا قدرت لگد را رها سازید.
▪ پای ببر فرو می‌رود
سپس پای راستتان به زمین فرو می‌رود و پاشنه پا بالا می‌آید تا وزن روی سینه پا بیفتد. این کار یک نقطه محوری خلق می‌کند که لگن و بدنتان روی آن چرخش می‌نماید.
بسیاری از رزمی‌کاران سعی می‌کنند با بلند شدن از روی زمین لگد قدرتی را به‌صورت یک لگد پرشی اجرا کنند و یا این‌که پایشان را آن‌قدر محکم روبه بالا می‌گردانند که از زمین بلند شوند. هر دو کار اشتباه است. شما باید روی زمین بمانید. یاد بگیرید وقتی لگدتان را به سمت حریف می‌زنید سینه پایتان را در تماس با زمین احساس کنید.
▪ وزنتان را به جلو پرتاب کنید
از وضعیت خنثی و متعادل مبارزه‌ای خود، وزنتان را به لگد منتقل کنید. افرادی که سایر هنرهای رزمی را تمرین کرده‌اند، اغلب با این کار مشکل دارند. بسیاری از هنرها به شاگردان یاد می‌دهند که هنگام لگد زدن به عقب خم شوند. اما موی‌تای می‌گوید همیشه باید به جلو خم شوید و یا حداقل وزنتان را به جلو حرکت دهید. به همین علت است که مبارزان موی‌تای که ۵۵ کیلو وزن دارند می‌توانند همانند رزمی‌کاران ۱۰۰ کیلوئی لگد بزنند.
▪ پای جلوئی خود را همانند یک باله‌کار نگاه دارید
پس از گام برداشتن، پای محور شما باید به گونه‌ای صاف شود که بتوانید روی سینه پا شبیه حرکت یک باله‌کار بچرخید. بسیاری از تازه‌واردان موی‌تای برای اجرای لگد قدرتی وقتی باید کاملاً ایستاده باشند، چمپاتمه می‌زنند.
▪ یک عروسک خیمه‌شب‌بازی آویزان به یک نخ باشید!
از وضعیت ایستاده مبارزه‌ای، دست چپتان باید به‌صورت حمله‌ای و روبه پائین و تا جائی‌که ممکن است به پشت قوس بردارد. در همان زمان پای چپتان برای لگد بالا می‌آید. در حقیقت دست، پا را راه می‌اندازد، به گونه‌ای که گوئی پا به یک نخ متصل است و با آن به سمت هدف می‌رود و برمی‌گردد. نخ را با دست چپتان به عقب برگردانید تا پای چپتان به سمت هدف برسد. هرقدر حرکت قوسی دست، قوی‌تر باشد، لگدتان قوی‌تر خواهد شد.
مبتدیان اغلب دستشان را می‌اندازند، زیرا فکر می‌کنند دارند گاردشان را پائین می‌آورند و صورتشان را باز می‌گذارند. آن‌چه آنها نیاز دارند، توجه به تجربه موی‌تای است که یاد می‌دهد پا بلندتر و قوی‌تر از دست است. وقتی یک لگد قدرتی اجرا می‌کنید، این ضربه آن‌قدر محکم و سریع است که هر مشتی که ممکن است روی صورت شما بنشیند در مقایسه با آن بی‌اهمیت خواهد بود. به همین دلیل است که این اولین چیزی است که برای یک مبارز موی‌تای شدن باید بیاموزید.
▪ به هدف لگد بزنید
در بحث این‌که چه اسلحه‌ای به چه هدفی حمله می‌کند، تای‌بوکسینگ بسیار منحصربه‌فرد کار می‌کند. در مورد لگد قدرتی پای چپ با زاویه ۳۰ درجه یا کمتر بالا می‌رود، هدف دنده‌هاست، استخوان‌های کوچک قفسه‌سینه تنها چیزی که از آنها محافظت می‌کند، آرنج حریف است. در نتیجه باید با زاویه‌ای لگد بزنید که پایتان را قادر سازد به بالا و زیر مفصل حرکت نماید. این دقیقاً همان عملی است که باعث می‌شود لگد قدرتی موی‌تای همان لگد دورانی نباشد.
▪ با اسلحه خود حمله کنید
استخوان ساق پای چپ اسلحه شماست. از پشت پا استفاده نکنید. زیرا اگر این‌کار را انجام دهید به سرعت متوجه می‌شوید که چرا کاربرد آن توصیه نمی‌شود.
برای درک بهتر این‌که چرا ساق پا برای حمله به کار می‌رود، آن را لمس کنید و با نوک انگشتان تمام آن را بررسی کنید. متوجه خواهید شد که سطح استخوان درست زیر پوست سطح داخلی پا قرار دارد و عضلات و اعصاب در سطح خارجی مابین پوست و استخوان خوبیده‌اند. بهترین راه برای لگد زدن با ساق پا اینست که ساق پایتان را در زاویه ذکر شده بالا بیاورید. پشت پا با زاویه‌ای ۴۵ درجه روبه بالا قرار می‌گیرد تا تضمین کند با اسلحه‌تان به هدف ضربه خواهید زد.
در سایر هنرها مربیان اغلب لگدهائی را آموزش می‌دهند که از پشت پا و عضلات قسمت تحتانی ساق برای ضربه زدن به هدف استفاده می‌کنند و در آن انگشتان پا به‌صورت افقی یا حتی روبه پائین قرار دارند. انجام چنین کاری در یک مسابقه موی‌تای مطمئناً کارائی شما را کاهش می‌دهد و ممکن است منجر به آسیب‌دیدگی شود.
این‌جا این سئوال مطرح می‌شود: ساق پای خود را چگونه به‌عنوان یک اسلحه آماده می‌کنید؟ پاسخ ساده آن عبارت است از استفاده از روغن تای، بالشتک‌های چرمی تای، کیسه سنگین چرمی و یک حریف تمرینی خوب. غلتاندن اشیا روی پا، لگد زدن به درختان و تمام روش‌های دیوانه‌واری که احتمالاً در فیلم‌ها دیده‌اید، موی‌تای نیستند. روغن باید قبل و بعد از آن‌که صدها لگد ساق به بالشتک‌ها (میت) یا کیسه سنگین زدید استفاده شود. این کار شما را برای بهترین روش آموزش آماده می‌کند. در مبارزه وقتی استخوان انسان به استخوان انسان برخورد می‌کند هر دو طرف قوی‌تر می‌شوند. به عبارت دیگر برای ساخت اسلحه‌های قوی، باید آنها را در تمرین مبارزه‌ای سبک، تمرین مبارزه‌ای سنگین و مسابقه به کار ببرید. همان‌طور که معروف است، آهن، آهن را تیز می‌کند.

▪ سابای ـ سابای
یعنی باید راحت و شل باشید. لگد قدرتی بر پایه ساختار بدنی، امتداد استخوان و استفاده درست از وزن استوار است. کشش عضلانی مطرح نیست. این پیام به‌صورت سابای ـ سابای بیان می‌شود که به شما یادآوری می‌کند احساس، قلب و روح خود را راحت کنید.
پایه‌های اجرا: لگد قدرتی موی‌تای سابای‌ ـ سابای با افزایش قدرت تحمل آغاز می‌شود. شما باید یک بدن راحت و شل داشته باشید و این یعنی نفستان را در طی یک مبارزه حبس نکنید. کسب آمادگی صحیح، توانائی شما در تنفس منظم و نرم را افزایش می‌دهد. هدفتان در تمرین باید این باشد که قادر باشید پس از تکرار ۵۰ بار حرکت، یک مکالمه را انجام داده و سپس دوباره کارتان را ادامه دهید. باید نرمی را پیش از سختی، ضعف را پیش از قدرت و فروتنی را پیش از نیرومندی احساس کنید.
نقش دیگری که شل کردن عضلات در لگد قدرتی دارد مربوط به حرکت شلاقی تکنیک است. پای خود را همانند یک نانچاکو و لگن خود را به‌عنوان دستی که یک دسته آن را نگاه داشته است تصور کنید. وقتی لگن خود را می‌چرخانید، این کار پای شما (انتهای دیگر نانچاکو) را تاب می‌دهد تا به هدف بخورد آن هم قدرتی هک از لگن می‌آید نه از عضلات پا یا خم کردن زانو. وقتی یاد گرفتید چگونه پایتان را شل کنید و تاب دهید، می‌توانید یک انقباض عضلانی نهائی را به آن اضافه کنید.
برای استفاده از یک عمل متقابل وقتی دست چپتان به عقب تاب برمی‌دارد، باید شانه چپ خود را به جلو در امتداد صورت خود برگردانید. هم‌زمان لگن چپ را به جلو بچرخانید و پاشنه پای نگهدارنده راست رابه سمت هدف برگردانید. این حرکت چرخشی بسیار دشوار است، زیرا باید تمام اجزاء آن باهم کار کنند. اما اگر تمرین کنید تا بتوانید آن را اجرا کنید، خواهید آموخت که چگونه قدرت واقعی را تولید نمائید.


▪ گاردتان را بالا نگه دارید
به یاد داشته باشید که حتی اگر دست چپتان به پائین و پشت رفت، دست راستتان برای محافظت از گردن و سر آزاد است. اگر با یک مبارز موی‌تای دیگر روبه‌رو هستید، همیشه آماده دفاع در برابر یک لگد متقابل باشید. اگر با یک مشت‌زن طرف هستید، آماده دفاع کردن در برابر یک مشت که ممکن است سر راهتان سبز شود باشید.
▪ تکنیک را به پایان برسانید
لگد قدرتی موی‌تای شما تا زمانی که پایتان را درست پس از ایجاد برخورد نیندازید. اگر این اشتباه را انجام ندهید، می‌توانید لگد را اجرا کنید و در ادامه یک مشت چپ بزنید. البته بحث درباره این کار خودش یک مقاله دیگر می‌طلبد.
مو آی تای ورزش ملی تایلند

برای دانستن نتیجه به ریشه ها باید نگاه کرد .

گذشته را مطالعه کنید تا آینده را بشناسید .

هر که در هر کجای مشرق زمین و در میان آموزشگاه های رزمی مختلف بگردد هیچگاه نمی تواند گروهی را پیدا کند که روش مبارزه او از { کیک بوکسهای } تایلندی مرگبار تر باشد .

بسیاری از اساتید رشته های رزمی اذعان دارند که کیک بوکس تایندی یک فرد حرفه ای است .

که فقط برای زنده ماندن می جنگد .

{ مو آی تای } میراثی است که حدود 2000 سال در قلب مردم تایلند جای دارد .

کسانی که از این کشور دیدن کرده اند این موضوع را تائید میکنند .

در بسیاری از خیابانها و کوچه های تایلند جوانان را می بینید که در حال اصول مقدماتی این ورزش باستانی هستند .


سرچشمه { مو آی تای }

پادشاهی { سیام } که زمانی به جای تایلند نامیده میشد از دیر باز مورد حمله همسایگان خود بود .

این سرزمین واقع در جنوب شرق آسیا است .

و کشورهای { برمه در غرب } و { لائوس در شمال شرق } و { کامبوج در جنوب شرق } و خلیج { سیام } و مالزی در جنوب آن قرار دارند .

ورزش { مو آی تای } قسمتی از برنامه های ارتش بوده است و در آغاز ورزشهای چینی بیشتر نفوذ را بر { مو آی تای } داشته اند .

ولی تغییر زیادی کرده و قسمتهایی که مربوط به فنون مشت زنی سنتی بوده حذف گردیده است .

این مسئله همیشه به عنوان یک معما باقی ماند .

که چرا و چگونه این فنون چینی حذف شد .

و به چه علت بسیاری از فنون رزمی { مو آی تای } در هیچ کشوری یافت نمیشود مو آی تای به ورزش مرگبار شهرت دارد .

در ژاپن تای بوکسینگ به طور فوق العاده ای جای خود را در بین ورزشهای دیگر باز کرده است .

امروزه به جز تایلند ضربه های مرگبار آرنج ممنوع شده است .

به محض اینکه پسر بچه ای در تایلند شروع به راه رفتن کند مو آی تای را به او تعلیم میدهند .

معمولا 98 درصد جوانان تایلندی قبل از فراگیری خواندن و نوشتن تای بوکسینگ را یاد می گیرند .

در تمرین ها تاکید زیادی بر { استامینا } نیرو و بنیه شخص میشود .

در { پارا کونگ } اردوی تعلیماتی هنرجو باید روزی 10 مایل را بدود و بعد از استراحتی کوتاه در داخل رودخانه شنا کند .

و بعد از دویدن و شنا تمرین با کیسه بوکس است .

آنها ساعتها به کیسه ضربه می زنند و ضربه های متعدد لگد را هم تمرین میکنند و تمرین بعدی حرکات کششی است .

هنرجویان این تمرینات سخت را باید تا آخر عمر خود انجام دهند .

جنگجویان مو آی تای اعتقادی به طلسم دارند .

ایمان آنها به این مسائل ترکیبی از اعتقادات مذهبی و خرافی دارد .

یکی از این اعتقادات آن ها این است که هنگام مبارزه برگی به نام { نان } که

{ وان } تلفظ میشود را زیر زبان خود می گذارند .

و ایمان دارند که این برگ باعث محافظت آنها در برابر ضربه های پا و دست میشود .

مبارز یک پارچه یا ریسمانی به نام { کروانگ وانگ } به دور بازوی خود می بندند .

در بعضی از مسابقات از ورود زنان جلوگیری میشود .

آنها بدون دلیل منطقی عقیده دارند که زنها از خود امواجی متصاعد میکنند که بد شگون است .

ولی بعد از تشکیل لیگ بانوان در این رشته این عقیده صرفا شامل خانمهایی میشود که مبارز نیستند .

قبل از اینکه جنگجو شروع به مبارزه کند رقصی مذهبی به نام

{ رام مو آی تای } را انجام می دهد که هر محلی رقص مذهبی مخصوص به خود را دارد .

و به همین جهت تماشاگران بدون آنکه مبارز را بشناسند از رقص آنها متوجه میشوند که برای کدام محله است